IMAF na świecie

W listopadzie 1951 roku grupa najznamienitszych japońskich Mistrzów sztuk walki reprezentujących różnorodne style zebrała się wspólnie, by przedyskutować możliwość przeprowadzenia szeroko zakrojonej akcji prezentacji japońskich sztuk walki, co w zamyśle miało popularyzować je w społeczeństwie – było to pierwsze tak duże przedsięwzięcie w tym zakresie po II Wojnie Światowej. W styczniu kolejnego roku, dzięki osiągniętemu porozumieniu powołano do życia Japońskie Stowarzyszenie Zdrowia. W przyszłości będzie ono znane jako Kokusai Budoin, International Martial Arts Federation.

IMAF (jeszcze nie pod tą nazwą) powstał w styczniu 1952 roku. Jego założycielami byli Mistrzowie Kyuzo Mifune, Kazuo Ito i Shizuya Sato (Judo), Hakudo Nakayama i Hiromasa Takano (Kendo), Hironori Otsuka (Karate-do) oraz Kiyotaka Wake i Sueo Kiyoura. Pierwszym Prezesem organizacji został Książę Tsunenori Kaya (wujek cesarza Hirohito i generał porucznik cesarskiej armii !), w ślad za którym poszedł Książę Higashikuni (pierwszy po II Wojnie Światowej Premier Japonii, jedyny członek japońskiej rodziny cesarskiej, który sprawował to stanowisko).

Wśród znakomitych Mistrzów i liderów IMAF wymienić należy także: Gogen Yamaguchi, Hirokazu Kanazawa i Kazuo Sakai (Karate-do), Katsuo Yamaguchi (Iaido) oraz Kisshomaru Ueshiba (Aikikai Aikido).

Pierwsze pokazy sztuk walki miały miejsce w Hibiya Park (Chiyoda, Tokio) w roku 1952 i kontynuowane były w kolejnych latach, wzbudzając ogromne zainteresowanie w całej ówczesnej Japonii.

W roku 1958 przyjęto dla stworzonej 6 lat wcześniej organizacji nazwę Kokusai Budokai a w 1965 przekształcono ją w Kokusai Budoin IMAF. W tym też roku wspomniany wcześniej Książę Higashikuni został Wiceprzewodniczącym tej organizacji.

Niezwykle ważnym dla propagowania sztuk walki okazał się być rok 1968. Wtedy to Mistrzowie Kazuo Ito i Shizuya Sato zorganizowali trasę wiodącą przez 12 państw, gdzie prezentowali siłę tkwiącą w japońskich sztukach walki. Trzy lata później Mistrz Kazuo Ito zaproszony został przez Rząd Panamy by zaprezentować techniki Judo całej Ameryce Środkowej, co zapoczątkowało rozwój licznych odmian Judo i Nihon Jujutsu na tym terenie oraz w Ameryce Południowej.

Kolejne lata to dalszy rozwój IMAF i promocja sztuk walki na świecie, co doprowadziło do powstania w 1975 roku pierwszych zagranicznych oddziałów. Szczególnie prężnym stał się założony w 1977 roku IMAF Holandia, dzięki któremu w Wielkiej Brytanii, Danii, Belgii, Austrii, Włoszech i pozostałej części Królestwa Niderlandów powstały kolejne ośrodki tej organizacji. Dzięki dalszym staraniom J.D. Schilder, J. van Willigen i A. le Capitaine możliwym stało się powstanie IMAF Europe, które po zatwierdzeniu swojego statutu przez Shizuya Sato w 1983 roku stało się autonomiczną organizacją.

Krytyczny dla światowego IMAFu moment przyszedł w roku 1986. Na skutek wewnętrznych tarć, tworzących się nowych nurtów i frakcji, stojących do siebie w opozycji, doszło do rozłamu. Podział ostatecznie dokonał się w trakcie Światowego Kongresu w Turynie, w roku 1986 a kraje członkowskie pozostały przy dotychczasowym Kokusai Budoin, bądź skupiły się wokół International Federation of Nippon Budo z Mistrzem Minoru Mochizuki na czele, opuszczając tym samym dotychczasowe struktury. W tym gronie znalazło się również IMAF Europe, które straciło powiązania ze swym japońskim odpowiednikiem.

Obecnie krajami członkowskimi IMAF Europe są Polska, Słowacja, Serbia, Niemcy, Holandia, Belgia, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania, Irlandia i Szwecja. Na otwartych, międzynarodowych imprezach IMAFE spotkać można także kluby z innych państw. Przykładem są np. zaprzyjaźnione kluby ukraińskie, współpracujące z IMAF Polska.

Aktualny Zarząd IMAF Europe:

Prezydent: David Buckley (Irlandia)
Wiceprezydent: Jean Pierre Van Vre (Belgia)
Sekretarz: Koen Entbrouxk (Belgia)
Skarbnik: Robert Antosiak (Polska)
Komisarz: Ian Key (Anglia)