(Zobacz filmy z walkami Sport Kenjutsu)

Sport Kenjutsu powstało na bazie Sport Chanbara (w skrócie: spochan), japońskim pomyśle na bezpieczną walkę "samurajską" z wykorzystaniem mieczy z miękkiego tworzywa, co z kolei oparte było o tradycyjne sztuki walki mieczem, jak kenjutsu, iaijutsu i iaido.

Początki Sport Chanbara związane są z osobą Tanabe Tetsundo i innych znamienitych mistrzów miecza, którzy na przełomie lat 60. i 70. XX w. prowadzili prace nad przekształceniem nauczania japońskiej szermierki w sposób odpowiadający czasom, z zachowaniem jednak tradycyjnych wartości i technik. Punktem wyjścia dla Tanabe było "uczestnictwo" w latach dziecięcych i w późniejszym czasie obserwacja podwórkowych walk na patyki, co stanowiło dla walczących zajęcie niezwykle zajmujące. W efekcie, pod wpływem tych doświadczeń powstało goshindo ("droga samoobrony"), zwane również chanbara - forma nauczania walki mieczem przy wykorzystaniu ich imitacji, wykonanych z giętkiego tworzywa sztucznego. Znaczne podniesienie bezpieczeństwa ćwiczących (a przy tym do treningu wymagany był jedynie kask, w odróżnieniu od wielu protektorów używanych w kendo) otworzyło drogę szerokiej popularyzacji tej formy walki.

Popularność Sport Chanbara była na tyle duża, że jako forma aktywności ruchowej zaaprobowana została przez japoński Departament Edukacji i Rekreacji oraz wykorzystana w programach nauczania wychowania fizycznego w wielu japońskich szkołach. Należy jeszcze zaznaczyć, że w ramach spochan propaguje się walkę imitacjami wielu różnych broni, przede wszystkim: tanto, kodachi, choken, yari, naginata i bo, także z wykorzystaniem lekkich tarcz dla stosowania zasłon a sama walka przybiera wiele różnych form, w tym walkę dwóch osób wyposażonych w odmienne rodzaje broni czy wspólną obronę dwóch osób przed atakiem liczniejszej grupy oponentów.

Dalszy rozwój tej sztuki walki pozwolił z czasem na jej wyjście poza granice Japonii, a Sport Chanbara zdobyło sobie zwolenników również w USA, Australii i wielu europejskich krajach. Wśród osób szczególnie zasłużonych dla popularyzacji spochan na świecie wymienić można m.in.: mistrzów Demura Fumio, Masami Shioda, Kenshi Nabeshima, Kazuo Saito, Kenichi Yoshumura, Yokhu Shinshi i Tosho Katoshi.

Poza Japonią największy rozkwit tej formy walki miał miejsce w Stanach Zjednoczonych, trafiając w pole zainteresowań wielu mistrzów miecza, pobierających nauki również u Tanabe Tetsundo. Skutkowało to powstaniem nowych form i dróg rozwoju, jak chociażby Action Flex Fighting System.

W roku 1990 R. Braff, K. Hufford, D. Abbott (czołowi propagatorzy kenjutsu oraz różnych odmian i systemów walk opartych o spochan w USA) oraz inni uczniowie Tanabe Tetsundo skupili się w Kenjutsu International Association of Instructors, a wśród wielu form nauczania kenjutsu i innych szkół miecza wykształciło się również Sport Kenjutsu, stanowiące w całości formę czysto sportową. Obecnie członkami organizacji są również mistrzowie IMAF-Europe: Andre le Capitaine (Belgia) i Peter Rosendahl (Szwecja).

W roku 2007 delegaci IMAF Niemcy: Jens Fricke, Sebastian Roskosch i Thorsten Garrels wyjechali do Serbii na zaproszenie dr Ivica Zdravkovic, założyciela i dyrektora wykonawczego KIAI, ucznia Tanabe Tetsundo, który zaprezentował dla nich Sport Kenjutsu.

W ramach współpracy IMAF-Europe i European Budo Council (organizacji współzałożonej przez dr Zdravkovicia i obecnej m.in. w Niemczech) Sport Kenjutsu zaczęło być od 2008 roku propagowane wśród klubów IMAF Niemcy oraz w innych krajach członkowskich IMAF-Europe, spotykając się z dużym zainteresowaniem ćwiczących, oraz zyskując dużą popularność. Już w roku kolejnym Sport Kenjutsu zarejestrowane zostało jako oficjalne Ryu (szkoła) IMAF-Europe i wpisane zostało do programu Mistrzostw Świata IMAF, które odbyły się w 2009 roku w Belgii.

Rok 2013 to rok Sport Kenjutsu w IMAF Polska.

To, co przyczyniło się do znacznej popularności Sport Chanbara - całkowita "natychmiastowość" - stanowi również siłę Sport Kenjutsu, pozwalając na wprowadzenie i poszerzenie oferty programowej klubów o tą formę aktywności w kształcie najbardziej odpowiadającym instruktorowi i ćwiczącym, przy niewielkim wysiłku organizacyjnym i przygotowawczym. Sport Kenjutsu przyjąć może postać sportu walki trenowanego typowo pod kątem rywalizacji sportowej i walki o medale; może stanowić uzupełnienie dla innych zajęć z mieczem, gdzie trening poszczególnych technik obrony i ataku był niemożliwy lub znacznie ograniczony względami bezpieczeństwa przy używaniu chociażby bokuto; nawet dla osób niezainteresowanych treningiem miecza Sport Kenjutsu stanowić może miły "przerywnik" w codziennych treningach innych sztuk walki, w lekkiej i zabawowej formie rozwijający cechy motoryczne oraz zachęcający do stawiania pierwszych kroków w rywalizacji sportowej także przez najmłodszych trenujących. Wydaje się, że z tych samych względów Sport Kenjutsu stanowić może ciekawą alternatywę dla różnych form rekreacji ruchowej również poza klubami sztuk walki, wszędzie tam, gdzie liczy się kreatywność w organizowaniu czasu wolnego lub prowadzeniu zabaw integracyjnych dla osób w każdym wieku.

Zawodnicy przystępują do walki ubrani w tradycyjne gi i przewiązani niebieskim (AO) lub czerwonym (AKA) pasem. Dodatkowym elementem ubioru może być hakama i kask (przy czym w rywalizacji sportowej dzieci zaleca się, by kask był obowiązkowym elementem wyposażenia zawodnika).

W walce używa się jednego z dwóch rodzajów mieczy: kodachi lub choken, oba wykonane z miękkiej pianki. O wyborze miecza decyduje wzrost zawodnika. Młodsi i niżsi zawodnicy trenują i walczą przy wykorzystaniu krótszego i poręczniejszego kodachi.

Walczący starają się wykonać skuteczny atak: pchnięcie lub cięcie mieczem na dowolną strefę ciała (za wyjątkiem pchnięcia w twarz, krtań i krocze). Atak musi być zadany mieczem trzymanym oburącz, ponadto sama technika musi być "czysta" w swojej formie i pozostająca w zgodzie z tradycyjnymi technikami kenjutsu. Chaotyczne "machanie" mieczem nie może być punktowane i zawsze powinno spotkać się z reakcją instruktora lub, w trakcie zawodów sportowych, sędziego.

W rywalizacji sportowej wykonanie punktowanej techniki skutkuje natychmiastowym przerwaniem walki, powrotem walczących na swoje miejsca i przyznaniem punktu jednemu z nich.

(Zobacz filmy z walkami Sport Kenjutsu)